خواهم فراموشت کنم

خواهم, فراموشت, کنم عمرم کفایت می‌کند؟

ای آنکه عشقت را دلم هر دم حکایت می کند

بیمار عشقت گشتم و درمان ندارد درد من

عشق تو در رگهای من دارد سرایت می کند

فرمان به قتل این دلم دادی و دیدم ناگهان

کاین دلبر دل سنگ ما راحت جنایت می کند

در کوچه باغ خاطره یاد تو آرامم کند

هر قطره اشک من ولی از تو شکایت می کند

گر بر سر قبرم شبی یک لحظه ای هم بگذری

منصور گوید سوی ما یارم عنایت می کند