زندگی

زندگی شاید همان لحظه ی کوتاهی بود

کاین دلم در گرو روی چونان ماهی بود

کاش در عاقبت عشق میان من و تو

جز جدایی غم انگیز ز هم راهی بود

دل شکستی به چه جرمی؟که چرا عاشق بود؟

کار تو با دل من آخر خودخواهی بود

این دلم را تو نبین گشته گدای عشقت

یک زمانی دل من بهر خودش شاهی بود

بعد تو بر لب منصور به هر راز و نیاز

شادی و دلخوشی ات ورد سحرگاهی بود

۰۰۹۴/۰۴/۰۴

منصور مصطفائی فر